Medicatie tegen neuropathische pijn
Wat is neuropathische pijn?
Neuropathische pijn, beter bekend als zenuwpijn, ontstaat door een beschadiging of gebrekkige werking van het zenuwstelsel. Als er een beschadiging in het centrale- of perifere zenuwstelsel is, ontstaan er veranderingen in het zenuwstelsel. Kenmerkend voor zenuwpijn is het optreden van spontane, vaak continue aanwezige pijnklachten met een brandend karakter. Deze gaan soms gepaard met elektrische, schietende pijn.Er is geen gouden standaard beschikbaar voor de behandeling van zenuwpijn die bij alle patiënten effectief is. Wel zijn er vanuit onderzoek richtlijnen voor het voorschrijven van bepaalde pijnstillers bij de verschillende oorzaken van pijn.
Uw anesthesioloog-pijnspecialist is van mening dat u baat kunt hebben van het voor u voorgeschreven middel. Er wordt begonnen met een startdosering. Bij onvoldoende werking zal de dosering verhoogd kunnen worden volgens een vast opbouwschema tot er voldoende effect is. Als de behandeling niet werkt (omdat pijnstilling uitblijft of omdat er onoverkomelijke bijwerkingen optreden) moet men de dosering eerst geleidelijk verminderen alvorens te stoppen. Ook kan overwogen worden om het middel te combineren met een ander medicament. Zo kunnen antidepressiva en anti-epileptica ook gecombineerd toegepast worden tegen zenuwpijn. Een dergelijke cyclus kan tussen de acht en dertien weken in beslag nemen. Uiteindelijk blijkt van de patiënten met zenuwpijn, tien procent geen pijnverlichting te ervaren ondanks uitgebreide medicatietoepassing.
Waarom krijgt u antidepressiva en/ of anti-epileptica?
Bij zenuwpijn worden antidepressiva voorgeschreven in lage dosering. De werking berust op een mechanisme waarbij de pijn geremd wordt. Antidepressiva regelen in de hersenen de hoeveelheid serotonine en noradrenaline, twee van nature voorkomende stoffen die een rol spelen bij stemming en emoties. De dosering bij depressie is veel hoger dan wanneer deze medicijnen worden toegepast bij zenuwpijn.
Voorbeelden van antidepressiva zijn;
• Nortriptyline (Nortrilen®)
• Amitriptyline (Tryptizol® of Sarotex®)
• Duloxetine (Cymbalta®)
• Venlafaxine (Efexor®).
• Anti-epileptica kunnen de overprikkelbaarheid van de zenuwen onderdrukken.
Voorbeelden van anti-epileptica zijn;
• Babapentine (Neurontin®)
• Carbamazepine (Tegretol®) of Oxcarbamazepine (Trileptal®)
• Pregabaline ( Lyrica®).
Lyrica® is een geneesmiddel dat speciaal is ontwikkeld voor de behandeling van zenuwpijn. Daarnaast kan Lyrica® ook worden gebruikt als aanvullend middel bij de behandeling van epilepsie.
Bijwerkingen
Voor de specifieke bijwerkingen adviseren wij u de bijsluiter van het medicijn te lezen. De meeste bijwerkingen van antidepressiva en anti-epileptica lijken vooral op te treden aan het begin van de behandeling. In de meeste gevallen gaan de bijwerkingen na ongeveer twee weken over.
De meest voorkomende bijwerkingen van beide groepen medicatie zijn: slaperigheid, duizeligheid, droge mond, een verminderde maagdarmactiviteit, coördinatiestoornissen, onwillekeurige oogbewegingen, bevingen, vermoeidheid en lichte spraakstoornissen.
Specifieke bijwerkingen antidepressiva
Bij antidepressiva kunnen er klachten van urineretentie en hartritmestoornissen optreden.
Specifieke bijwerkingen anti-epileptica
Bij anti-epileptica kunt u vocht vasthouden, met name aan de onderbenen.
Als er bijwerkingen optreden kunt u voor advies en voor dosisaanpassing van de medicatie altijd contact opnemen met Excellent Care Clinics.
Dosering en gebruik
Deze medicatie werkt alleen als u het dagelijks op de voorgeschreven tijden het middel inneemt. Voor de antidepressiva geldt over het algemeen dat wanneer het middel één maal daags is voorgeschreven, u het ’s avonds om 20:00 uur dient in te nemen. Het bevordert zodoende uw nachtrust en voorkomt dat u overdag suf bent. Duloxetine (Cymbalta®) moet tijdens de maaltijd, bij voorkeur ’s middags, ingenomen worden. Anti-epileptica worden in 2 of 3 doses over de dag verdeeld, ingenomen.
Invloed op de rijvaardigheid
De medicijnen die in deze folder besproken worden kunnen allen invloed hebben op het reactie- en concentratievermogen. U dient hiermee, zeker de eerste week, rekening te houden bij het besturen van voertuigen en het bedienen van machines. Gelijktijdig gebruik van de pijnstiller Oxycodon (Oxycontin® of Oxynorm®) en het rustgevende middel Lorazepam (Temesta®) samen met Pregabaline (Lyrica®) kunnen de bijwerkingen van deze middelen, zoals slaperigheid, versterken. Ook kunnen antidepressiva en anti-epileptica de effecten van alcohol versterken.
Wanneer pijnvermindering?
Over het algemeen treedt de pijnvermindering op na één à twee weken. Dit effect neemt vervolgens vaak toe in de loop van enkele weken tot maanden. Het medicijn werkt op langere termijn. Het voordeel is dat deze medicijnen niet verslavend werken. Als u geen pijnvermindering heeft, zal de medicatie in overleg met uw anesthesioloog-pijnspecialist zo mogelijk opgehoogd moeten worden. Doet u dit nooit op eigen initiatief, maar altijd na overleg met de pijnkliniek!
Wanneer mag u geen anti-depressiva of anti-epileptica?
• Bij glaucoom (een oogaandoening), blaasretentie (door bijvoorbeeld een vergrote prostaat) en hartritmestoornissen kan er een bezwaar tegen antidepressiva zijn.
• Bij nierfunctiestoornissen zal de dosering van de anti-epileptica aangepast worden.
• Bij zwangerschap mogen deze middelen niet gebruikt worden, tenzij uw arts anders adviseert.